Boss zu Hause…

Είναι λίγο άσκοπο να ασχοληθώ με την επόμενη μέρα ενός αγώνα όπως ο χθεσινός, αλλά έτσι πρέπει να κάνω. Ως γνωστό ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στην Γερμανία και έπαιξε για την ιστορία του ουσιαστικά και για τα δύο συνεχόμενα Ευρωπαϊκά. Από απουσίες να φάνε κι οι κότες, αλλά ακόμα κι έτσι ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν τα έβαλε κάτω απέναντι σε μια μάδα που έπαιζε για την ζωή της, αλλά στο τέλος πήρε ακόμα μία νίκη φτάνοντας τις 19.

Θα μπορούσα να γράψω ότι δεν μου άρεσε η ανύπαρκτη άμυνα, αλλά θα πρέπει να θυμηθούμε πόσοι βασικοί παίκτες έλειπαν. Αν αναλογιστούμε λοιπόν τις απουσίες των Σίμονς, Μπέγκιτς και Πρίντεζη τότε η ομάδα τα πήγε περίφημα. Σίγουρα θα μπορούσαν να πάρουν κάποια ριμπάουντ περισσότερα, αφού σε αυτό τον τομέα οι ερυθρόλευκοι ήταν τραγικοί αλλά ακόμα κι έτσι η νίκη ήρθε.

Όπως ήταν αναμενόμενο δόθηκε και χρόνος συμμετοχής τουλάχιστον σε 2 από τους 4 παίκτες που ήταν στην αποστολή και δεν παίρνουν ανάλογες ευκαιρίες. Αγραβάνης και Καββαδάς αγωνίστηκαν για περίπου 12-13 λεπτά ο καθένας, προσθέτοντας κι αυτοί το λιθαράκι τους.  Ο πρώτος η αλήθεια είναι ότι δεν άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά αφού δεν μπορούσε σε κανένα σημείο να σταματήσει τον προσωπικό του αντίπαλο ενώ ήταν ξανά άστοχος. Όσο αφορά τον Βασίλη Καββαδά τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πρώτα αγωνιστικά λεπτά με την φανέλα του Ολυμπιακού και ο νεαρός σέντερ τα πήγε περίφημα. Σκόραρε, έδειξε πάθος και αποτέλεσε το φόβητρο κάτω από την ρακέτα. Σίγουρα είναι ακόμα αρχή αλλά το πρόσημο είναι θετικό.

Αν η απόφαση της δικαστικής δεν αλλάξει για τους Μπέγκιτς και Πρίντεζη, όλοι οι νεαροί θα έχουν ευκαιρία τουλάχιστον στα επόμενα δύο παιχνίδια της πρώτης φάσης να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να δείξουν ότι αξίζουν να φοράνε την φανέλα των πρωταθλητών Ευρώπης.

Υ.Γ. Δεν ασχολήθηκα με τους σούπερ Σπανούλη και Περπέρογλου γιατί αυτοί ήταν βγαλμένοι από άλλον πλανήτη χθες. Εξαιρετικοί και οι δύο, ενώ από κοντά και Σλούκυ Σλουκ με τον Ντάνστον.