Τελευταίο πρωτάθλημα και αντίο… Μέρος Δ (video)

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του Σακίλ το Μαϊάμι. Αλλάξε το νούμερο 34 με το 32, και έκανε αυτό που είχε υποσχεθεί στους οπαδούς των Χιτ όταν υπέγραφε το συμβόλαιο του… Παρά το γεγονός ότι ήταν ήδη πατημένος 30αρης, πρωτάθλημα τους έταξε και πρωτάθλημα τους πήγε, δύο χρόνια μετά, στους τελικούς του 2006 απέναντι στο Ντάλας του Νοβίτσκι, έχοντας δίπλα του τον “flash” Ντουέιν Γουέιντ.

Ο σούπερ-σταρ με τον οποίο έπρεπε να συνυπάρξει ο «Shaq» αυτή τη φορά δεν ήταν άλλος από τον Ντουέιν Γουέιντ. Όμως εδώ παραδόξως δεν υπήρξε το παραμικρό πρόβλημα, καθώς ο «Diesel» ευθύς εξαρχής αποδέχτηκε το ρόλο του δεύτερου βιολιού και μάλιστα έκανε ότι περνούσε απ’ το χέρι του για να βοηθήσει τον «Diesel». «Του είπα πως αυτή είναι η ομάδα του και τον εμψύχωνα. Έμαθα από τα λάθη μου. Κατάλαβα πως οι φωνές που έβαζα στον Πένι και στον Κόμπε, ίσως να μην ήταν η καλύτερη λύση. Οπότε δεν του φώναξα ποτέ. Ήταν ο μοναδικός σούπερ-σταρ στην ίδια ομάδα με μένα, με τον οποίο γίναμε φίλοι», δήλωσε ο «Μεγάλος Αριστοτέλης». Το ίδιο συνέβη και με τον Λεμπρόν στον έναν χρόνο (2009-2010) της συνύπαρξής τους, όμως πλέον ήταν φανερό πως ο «Shaq» δε διεκδικούσε αγωνιστικά τουλάχιστον αξιώσεις All Star…

Από εκείνο το σημείο και μετά, άρχισαν να γίνονται διακριτά και τα πρώτα σημάδια παρακμής. Πολλοί τραυματισμοί, πολλές απουσίες και κάθε χρόνο, ολοένα και λιγότερα παιχνίδια κανονικής περιόδου για τον άλλοτε κορυφαίο σέντερ του ΝΒΑ.

Τα «αναγκαία μέτρα» για τη σωτηρία της καριέρας του, περιελάμβαναν πέρασμα από το Φοίνιξ για μιαμιση σεζόν όπου θα είναι η πρώτη φορά, μετά από τη ρούκι χρονιά του που δεν θα είναι στα πλέι οφ., αλλά και από το Κλίβελαντ, όπου συνυπήρξε μαζί με τον Λεμπρόν Τζείμς. Λίγα χρόνια πριν, το δίδυμο αυτό θα άφηνε μόνο καμμένη γη στο πέρασμά που θα έκανε στη διαδρομή για το πρωτάθλημα. Το 2009 όμως, η προσθήκη του Σακίλ στην ομάδα, ήταν απλά μια κίνηση εντυπωσιασμού, και όχι ουσίας, κάτι που κατέστη σαφές και στα περυσινά πλέι οφ.

Ο τελευταίος σταθμός της καριέρας του δεν είναι άλλος από τη Βοστόνη και τους Σέλτικς. Το καλοκαίρι του 2010 ανακοινώνεται η απόκτησή του αλλά οι επόμενες δύο σεζόν σημαδεύονται από πολλούς τραυματισμούς για τον Σακίλ στο δεξί του πόδι.  Δίχως πρωταγωνιστικό ρόλο, με πολλές απουσίες, ο Αμερικανός, αντιλήφθηκε πως είχε φτάσει η ώρα για τους τίτλους τέλους. Το 5ο πρωτάθλημα παρέμεινε όνειρο, όσο και αν το κυνήγησε, αφού ήταν προφανές από τις επιλογές του, ότι όπου και αν πήγε μετά το Μαϊάμι, το έκανε με μοναδικό κριτήριο την ανταγωνιστικότητα της ομάδας. Αποτέλεσμα αυτού να πάρει τη μεγάλη απόφαση… Τον Ιούνιο του 2011 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τα παρκέ…

Αποτέλεσε κατά κοινή παραδοχή έναν από τους καλύτερους σέντερ όλων των εποχών και σίγουρα τον κορυφαίο της γενιάς του. Άλλωστε όταν εμφανίστηκε στο ΝΒΑ, απέναντι του έβρισκε τακτικά του Γιουίν, Ολάζουον και Ρόμπινσον. Τους αντιμετώπισε, τους νίκησε και τον νίκησαν, αλλά πάνω απ’ολα έμαθε από αυτούς. Έτσι όταν ήρθε η ώρα της αποχώρησης, ο μεγάλος Σακ, είχε το πεδίο ελεύθερο να κάνει το παιχνίδι του, χωρίς κανένας να μπορεί να τον κοιτάξει στα μάτια, κοντά στο καλάθι.

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του στην οποία ανακοινώνει την απόσυρσή του…

#ShaquilleONeal