- Grigoris Grigoras
Ο Μιχάλης Κακιούζης ¨ανακρίνεται¨ στις mpasketologies…. Μέρος Δ’
Στο τρίτο μέρος της συνέντευξης του μεγάλου Ελλαδίτη άσσου, είδαμε την καριέρα του στο εξωτερικό, στην ΑΕΚ Λάρνακας αλλά και στο τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Σ’ αυτό το τέταρτο και τελευταίο μέρος, θα δούμε την προσωπική του ζωή αλλά και το βιβλίο του. Αν και ήσουν εκτός Ελλάδας, λογικά θα είδες τον τελικό Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός όπως και το τι συνέβη, έτσι; Δεν έγινε κάτι καινούργιο.– Δηλαδή;
Όλα αυτά είναι ντροπή. Φαντάσου να είσαι στο εξωτερικό και να βλέπεις να παίζει Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, οι κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη, να είναι απ’ την μια πλευρά 600 κάφροι Ολυμπιακοί και από την άλλη 600 κάφροι Παναθηναϊκοί, και να σκοτώνονται. Γιατί περί κάφρων πρόκειται. Όλοι αυτοί είναι διανοητικά ανάπηροι, και αυτοί που τους βάζουν στο γήπεδο είναι ακόμη χειρότεροι.
– Πιστεύεις υπάρχει λύση σε όλα αυτά που συμβαίνουν στα γήπεδα;
Άπειρες λύσεις. Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, επεισόδια; Είναι πολύ απλό, για τα επόμενα 5 χρόνια, σε κάθε Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, σε κάθε άθλημα, να μην υπάρχει κόσμος. Εκεί θα δούμε ποιος θα τολμήσει να ρίξει το παραμικρό μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Όλοι αυτοί που κάνουν τα επεισόδια, είναι κότες. Ας σταματήσουν να παίρνουν οι ομάδες τα εισιτήρια, κι ας κυκλοφορούν ελεύθερα. Να γεμίζει το γήπεδο με φίλαθλους και όχι με φανατικούς, να δεις πόσο θα αλλάξουν τα πράγματα.
– Ας αλλάξουμε κλίμα τότε κι ας πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο. Μήπως θυμάσαι την πρώτη φορά που πήρες μπάλα στα χέρια σου;
Την πρώτη φορά όχι, αλλά σαφώς θυμάμαι όταν έπαιζα στις ακαδημίες του Ιωνικού, σε ηλικία μόλις 8 χρονών. Καμία σχέση με μπασκετμπολίστα τότε (γέλια).
-Πέρα από σένα, μπάσκετ παίζει και ο αδερφός σου. Αληθεύουν οι φήμες που έχουν κυκλοφορήσει ότι είναι καλύτερος από σένα;
Δεν ισχύει αυτό, ούτε μια στο εκατομμύριο (γέλια). Ποτέ! Μπορεί να ήμασταν στο ίδιο ύψος πάνω κάτω, όταν ήμασταν μικροί, αλλά πάντα εγώ ήμουν ο καλύτερος.
– Όταν αγωνιζόσασταν ως αντίπαλοι, ο αδερφός σου με την φανέλα του Ιωνικού κι εσύ με την φανέλα της ΑΕΚ, πώς αισθανόσασταν εκείνη την ώρα;
Εκείνη την ώρα, τίποτα. Τον έκραζα και πριν και μετά, στο σπίτι, αλλά ποτέ στον αγώνα. Για εμάς, ήταν φυσιολογικό το να πλακωνόμαστε. Ήταν το παιχνίδι μας.
– Το βιβλίο πως προέκυψε;
Είχα πει ότι αν παίρναμε μετάλλιο στο Παγκόσμιο, θα έγραφα βιβλίο. Ε, το ‘πα και το ‘κανα!
– Πώς ήταν η εμπειρία του να γράψει ένας καλαθοσφαιριστής ένα βιβλίο;
Άστο φίλε, μιλάμε για πολύ γέλιο. Το τι λέχθηκε κατά την διάρκεια της προετοιμασίας αυτού του βιβλίου, το τι γράψαμε, και τι έμεινε τελικά έξω, δεν περιγράφεται. Μιλάμε για πολύ γέλιο όμως. Με τον Βασίλη, ο οποίος έγραψε το βιβλίο, πεταγόμασταν από το ένα θέμα στο άλλο. Εκεί που μιλούσαμε για το Παγκόσμιο, πεταγόμασταν στο πώς παντρεύτηκα και ούτω καθεξής. Πραγματική τρικυμία. Αλλά το γέλιο που ρίξαμε, άξιζε τον κόπο.
– Να περιμένουμε και δεύτερο βιβλίο;
Τι να σου πω, αδελφέ; Μπορεί! Κάτσε πρώτα να τελειώσουμε την καριέρα μας και βλέπουμε.
– Τα παιδιά σου ασχολούνται με το μπάσκετ;
Τα παιδιά μου είναι σχετικά μικρά σε ηλικία. Είναι πέντε και τριών. Το μεγάλο παίζει ποδόσφαιρο και για να είμαι ειλικρινής δεν με πειράζει. Έχουν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν στη ζωή τους.
-Έχεις κάνει ποτέ κάτι το οποίο έχεις μετανιώσει;
Το μεγαλύτερό μου λάθος είναι το ότι δεν δοκίμασα ποτέ την εμπειρία του NBA, γιατί όταν ήμουν πιτσιρικάς, δεν υπήρχε κάποιος να μου πει ή να μου εξηγήσει τι είναι τα ντραφτ και να με σπρώξει να κάνω το μεγάλο βήμα. Αλλά κατά τα άλλα, κάθε εμπειρία στην καριέρα μου είναι ξεχωριστή.
– Και κάτι τελευταίο, για να κλείσουμε αυτή την μαραθώνια συνέντευξη. Σου έτυχε ποτέ να πας σε κάποια καφετέρια, σε κάποια υπηρεσία, να σε αναγνωρίσουν και να σου δώσουν την θέση τους;
Ναι, και ποτέ δεν πήγαινα. Ακόμα και τώρα, όταν πάω να πληρώσω κάτι και μου λένε “Μιχάλη έλα μπροστά” και διάφορα τέτοια, αισθάνομαι άσχημα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαι ψώνιο. Γενικά δεν μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. Ο άλλος είναι ηλίθιος που περιμένει στην ουρά, κι εγώ είμαι ο έξυπνος; Δεν κατάλαβα, για ποιο λόγο να πάρω την θέση του;
Μιχάλη σε ευχαριστούμε για τον πολύτιμο χρόνο που μας χάρισες, σου ευχόμαστε καλή επιτυχία και στους τελικούς με την ΑΕΚ και να μείνεις όσα πιο πολλά χρόνια στα κυπριακά γήπεδα για να σε θαυμάζουμε.
Η συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Μιχάλης Κακιούζης ήταν για εμάς, εκτός από μεγάλη τιμή, και μεγάλη χαρά. Μιλώντας από κοντά με τον μεγάλο αυτό καλαθοσφαιριστή, συνειδητοποιήσαμε ότι είναι πάνω απ’ όλα ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι πάντα έτοιμος για πλάκα, γέλιο και χιούμορ, ένα «πειραχτήρι» με τους συμπαίκτες του κι όχι μόνο. Η λίγη ώρα που περάσαμε μαζί του θα μας μείνει για πάντα αξέχαστη…
Φίλες και φίλοι, κάπου εδώ η μαραθώνια συνέντευξη με τον Μιχάλη Κακιούζη έφτασε στο τέλος της, ωστόσο μην απομακρυνθείτε από τους υπολογιστές σας, καθώς τις επόμενες μέρες ακολουθεί και άλλη συνέντευξη.