- Grigoris Grigoras
Ήττα με χαμόγελα…
Αφού πρώτα πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην τρελή αυτή ομάδα που ονομάζεται Αρμάνι, η οποία διέλυσε την χρυσοπληρωμένη ομάδα του Ομπράντοβιτς, μπορούμε να ασχοληθούμε και με την αναμέτρηση του Παναθηναϊκού. Προσοχή δεν έχω κάτι με την Φενέρ και τον Ζέλικο, αλλά όπως και να το κάνουμε η ήττα τους έβαλε τις ελληνικές ομάδες με το ένα πόδι στους 8 της διοργάνωσης.
Όπως ήταν λογικό ο Παναθηναϊκός θα είχε από την αρχή πολύ δύσκολο έργο στο “Παλαού Μπλαουγκράνα”, ειδικά από την στιγμή που είχε να αντιμετωπίσει την μοναδική αήττητη ομάδα της Ευρωλίγκα σε αυτή την φάση. Στην πρώτη περίοδο οι πράσινοι αιφνιδίασαν την Μπάρτσα και κατάφεραν να προηγηθούν, ωστόσο όλα αυτά ήταν απλά μέχρι να πάρει μπρος η μηχανή της ομάδας του Πασκουάλ. Οι δέκα πόντοι της διαφοράς με την οποία πήγαν στα αποδυτήρια οι δύο ομάδες, προήλθαν κυρίως από τα πολλά λάθη της ομάδας του Φράνκι που έψαχνε, αλλά δεν έβρισκε λύσεις.
Στην επανάληψη φυσικά οι έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να ανατρέψουν τόσο την κακή εικόνα τους στο δευτέρο δεκαλέπτο, αλλά και την διαφορά. Φυσικά επειδή το ήθελαν δεν σημαίνει ότι το κατάφεραν οι πράσινοι αφού η Μπάρτσα πάτησε γκάζι και ανέβασε την διαφορά μέχρι και στους 21 για να κλείσει τελικά η τρίτη περίοδος στους 18 με ένα τρελό και ανέλπιστο τρίποντο από τον Μπατίστ. Με τον Μήτσο σε άλλο γήπεδο, τον Ράιτ εξαφανισμένο και τα τρίποντα αυτή την φορά να μην βρίσκουν στόχο, η ήττα ήταν κάτι περισσότερο από αναμενόμενη.
Σίγουρα η συντριβή πόνεσε κυρίως με τον τρόπο που ήρθε αφού ο Παναθηναϊκός με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο παραδόθηκε χωρίς μάχη στις ορέξεις των παικτών του Πασκουάλ, ωστόσο παρόλα αυτά μπορούν να ευχαριστούν από καρδιάς τον παλιόφιλο Ομπράντοβιτς και την ομάδα του αφού ακόμα και έτσι οι πράσινοι έχουν την πρόκριση στο τσεπάκι.
Τώρα λοιπόν κεφάλια μέσα και προσοχή γιατί ακολουθεί ο μεγάλος τελικός, ουσιαστικά, με την Μάλαγα.